Merhabalar efendim merhabalar. Ruh değişikliklerinin hat safhada olduğu bir günden günaydınlar,iyi akşamlar,iyi geceler. Şimdi bu yazıyı neden yazıyorum? Yazmak istedim ( şurada random atsam kesin beni mimarımız keser) o yüzden anladınız siz. Zor arkadaşlar vallahi şu üniversite sınavı çok zor,onun getirdiği şartlar çok zor, psikolojiyi ayakta tutmak çok zor... Daha sıralarım da neden kötüyü çağırıyoruz durduk yere? Durduk yere diyorum evet. Çünkü ben de dahil günün her anı karamsar olamıyoruz kabul edin. Bazen kendimizi o moda sokuyoruz o anda kalıyoruz ve beynimizi resetleme ihtiyacı duymuyoruz,neden mi? Çok basit canım bunun cevabı korktuğumuzdan,savaşmak istemediğimizden . Cidden öyle kimse kusura bakmasın. Hani ya bunu kabul et ya da inkar etme. Bir bebek dünyaya gelmek için bile 9 ay bekliyor bak 9 ay. Onun sancısı var onun ağrıları var. Var oğlu var şimdi ama anneler çocuk yapmaktan vaz mı geçti? Ya da o ağrıları çocuğunu eline aldığında unutmadı mı? Hepsi geçip gitmedi mi?...