Boşluktayım Sanki

 Kalbim bir yana savrulmuş aklımı zaten söylemiyorum. Boşlukta sanki bedenim,ruhum. Sanki her şey gitmiş herkes gitmiş,bir ben kalmışım ortada. Bilmiyorum ne yapsam... Nerelere gitsem de çare bulunsa? Dostum bana ne iyi gelir diye günlerce düşündüğüm oluyor insanız hepimiz tamam yanlışlarımız olucak elbet ama illa acı bir tecrübeyle mi öğrenmek lazım peki? Bir hocam şey demişti “bırak yanlış yaparak öğrenecekler” bende “ama hocam neden göz göre yanlış yapsınlar niye bile bile kazanmak varken kaybetsinler dediğimde dönüp dedi ki “bazen acıyla öğrenecekler ama kendilerini öğrenecek en azından” hâlâ aklımda o söylediği. Katılıyor muyum diye sorarsanız hayır çünkü illa her şeyi acıyla mı öğrenmek zorundayız? Hani illa gözümüze uyku giremeyecek illa o kalbimiz acıyacak mı? Buna çok karşıyım dostum katiyen yanlış. Pardon insanoğlunun neyi nerede yapacağı bilinmiyordu demi. Hangi psikolojiyle yaptığı da... 

Bende hiç sevmez şu mesele birine kırılırım kızarım belli de olunur ama ne hikmetse karşı tarafın o an illa ki bir şeyi vardır. Ya iyi değildirler ya da o an benimle ilgililenecek kafa yoktur. Ama yoruluyorum. Şimdi belki okurken şey diyebilirsiniz aman ne sen de ne duygusallaştın falan ama şu an bunları dolu dolu yaşamam lazım kusura bakma. Ama eminim ki buralara uğrayan biri de benden farksız değildir. Bazen beynim ve kalbim benden ayrı bir yerde kendini aniden resetlemesini istiyorum. Hiçbir şeyi hatırlamak da istemiyorum hiçbir şey de aklımda olsun istemiyorum. Ne kadar çok bilgi bazen bir o kadar zarara sebep oluyor. Her yöne çekebilirsin bunu. Şey diyorum bazen hani bunu öğrendin ne oldu? Ne geçti eline hadi söyle. Kim sinirlendi ya da kim üzüldü? Kimin canı yandı? Ya da kim umursadı kızım söyle hadi. O an Allah'ım diyorum al aklımı da düşünmeyi kesiyim lütfen. Çünkü ondan sonra hiçbir şey yapamıyorum elim kolum bağlanıyor. Belki gün gelir buralara baktığımda eskiden yaptıklarıma bak diye gülerim. Son olarak ufak bir şeye değinmek isterim. Ne varsa yaşayın. Ergen misin ağla,bağır,çağır, konuş,sus. En başında insanız hepimiz her birimizin başından neler geçiyor da susuyoruz. Ne yapmak istiyorsan onu yap engel mi var kaldır çünkü senin hayatın dostum. Bir tiyatro sahnesi değil ya da bir Hacivat Karagöz... Değerli kıl kendini,zaman akıp gidiyor. Hayatın hep iyikilerle dolu olsun.